مرثیه ای در باب حضرت عباس علیه السلام
 
زینب کبری از پدر می ‏پرسد: پدر، نام و کنیه برادرم چیست؟ حضرت امیر علیه السلام می ‏فرماید: نامش عباس، کنیه ‏اش ابوالفضل، و القابش بسیار است: ماه بنی ‏هاشم و سقا و . . . .
    
زینب: پدر در نام «عباس‏» نشانی از شجاعت و جوانمردی و در کنیه ابوالفضل، نشانی از شهامت و تفضل و در لقب «ماه بنی ‏هاشم‏» نشانی از جمال ‏و زیبایی است; ولی لقب «سقا» چرا؟ مگر شغل برادرم آب آوردن است!
     
پدر: نه دخترم، کار او آب دهی نیست، بلکه او عشیره و بستگان خود را آب می‏دهد (تشنگان اهل بیت در کربلا) اشک از دیدگان زینب جاری شد، ولی پدر فرمود: گریه نکن تو را با او رابطه ‏و کاری هست.
    
عباس نامدار چو از پشتِ زین فتاد  گفتی قیامت است که مه بر زمین فتاد  
   
آه از دمی که بهر سکینه به دوش مشک  لابد به راه از پیِ ماء مَعین فتاد   
     
اندر فرات راند و پر از آب کرد کف بر یاد حلق تشنه‏ی سلطانِ دین فتاد  
   
از کف بریخت آب و پر از آب کرد مشک زان پس میان دایره‏ی اهل کین فتاد  
   
افتاد بر یسار و یمین لرزه عرش را  چون هر دو دست او ز یَسار و یمین فتاد  
    
فریاد از آن عمود که دشمن زدَش به سَر وانگاه مَغْفَرش ز سرِ نازنین فتاد  
        
منبع: پایگاه حوزه.
پورتابل اهلبیت علیهم السلام