آشنایی با مفاهیم کنیه و لقب علمدار کربلا

     آشنایی با مفاهیم کنیه و لقب علمدار کربلا

             

شهید، عبد صالح، "مستجار" یعنی پشت و پناه، "فادی" یعنی فداکار، "ضَیغَم" یعنی شیر، "مؤثر" یعنی ایثارگر، "ظَهر الولایه" یعنی پشتیبان ولایت، طیّار، اکبر، "مواسی" یعنی ایثارکننده، "واقی" یعنی پاسدار، "ساعی" یعنی تلاشگر، "صدّیق" یعنی راست گفتار و درست کردار، "اطلس" یعنی چابک و شجاع، "حامل اللّوا" به معنی پرچمدار، صابر، مجاهد، حامی، ناصر و ...

ادامه نوشته

اربعین حسینی در کلام آیت الله العظمی سیدصادق شیرازی

     اربعین حسینی در کلام آیت الله العظمی سیدصادق شیرازی  

 

بزرگترین تجمع سالانه انسانی در سراسر کره زمین ـ کربلای معلی

 

اربعین حسینی در کلام حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی

    اربعین حسینی در کربلای معلی، رویداد بزرگی است که قطعاً و یقیناً در سرتاسر کره زمین بی مانند و بی نظیر است. این عظمت استثنائی است که خدای متعال به امام حسین علیه السلام عنایت نموده است. ببینید که رسانه های خبری و شبکه های ماهواره ای و تلویزیونی دنیای کفر و رسانه های وابسته به دشمنان اهل بیت علیهم السلام، حتی یک دقیقه هم از این رویداد عظیم (اربعین حسینی) را پخش نکرده و نمایش ندادند.

ادامه نوشته

بلاغت در تبار حضرت عباس (علیه السلام)

   بلاغت در تبار حضرت عباس (علیه السلام)

             

با اندکی دقت در زندگی غرورآفرین حضرت عباس (علیه السلام) به ویژه درخشندگی چشم گیر او در واقعه کربلا، میراث سترگی که امام علی (علیه السلام)و نیاکان حضرت عباس (علیه السلام) در او به ودیعه گذاشته بودند، به خوبی دیده می شود. تلاش ها، رشادت ها و فداکاری هایی که حضرت عباس (علیه السلام) در واقعه کربلا از خود نشان داد، یادآور شجاعت های حضرت علی (علیه السلام)و نیاکان مادری حضرت عباس (علیه السلام)است چرا که عباس (علیه السلام) ثمره پیوندی آسمانی بود بین ابرمرد تاریخ و زنی که شایسته ترین برای ازدواج با او به شمار می رفت، آن هم با ازدواجی که مقصود آن به دنیا آوردن حیدری دیگر بود.

ادامه نوشته

توصيف سيماي اباالفضل(عليه‎السلام)

        توصيف سيماي اباالفضل(عليه‎السلام)

    

هم چهره عباس زيبا بود، هم اخلاق و روحيّاتش. ظاهر و باطن عباس نوراني بود و چشمگير و پر جاذبه. ظاهرش هم آيينه باطنش بود. سيماي پر فروغ و تابنده‎‏اش او را همچون ماه، درخشان نشان مي‏داد و در ميان بني‎هاشم، كه همه ستارگانِ كمال و جمال بودند، اباالفضل همچون ماه بود؛ از اين رو او را «قمر بني‎هاشم» مي‎گفتند.

وقتي سوار بر اسب مي‏شد، به خاطر قامت كشيده‎‏اش پاهايش به زمين مي‏رسيد و چون پاي در ركاب اسب مي‏نهاد، زانوانش به گوش‎هاي اسب مي‏رسيد. شجاعت و سلحشوري را از پدر به ارث برده بود و در كرامت و بزرگواري و عزّت نفس و جاذبه سيما و رفتار، يادگاري از همه عظمت‎ها و جاذبه‎هاي بني‏‎هاشم بود. بر پيشاني‎اش علامت سجود نمايان بود و از تهجّد و عبادت و خضوع و خاكساري در برابر «الله» حكايت مي‏كرد. مبارزي بود خدا دوست و سلحشوري آشنا با راز و نيازهاي شبانه.

ادامه نوشته

اسوه ایثارحضرت عباس(ع)

 

              اسوه ایثار

 

    

     الگوگیری از شخصیت حضرت عباس(ع)

ادامه نوشته